Dzięki księżom jezuitom posługującym w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na Starym Mieście w Warszawie ( ul. Świętojańska 10) od soboty 12.X. ( wspomnienie bł. Ks.Jana Beyzyma SJ) w nabożeństwie wieczornym o godz. 19:00 wystawiany jest obraz o. Andrasza i odmawiana jest modlitwa o beatyfikację ojca Józefa Andrasza i wyproszenie potrzebnych łask za jego wstawiennictwem.
Do tej pory w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej wierni modlą się o beatyfikację jezuity, ks. Piotra Skargi. Kończą się modlitwy o beatyfikację Prymasa 1000 lecia ks.kard. Stefana Wyszyńskiego w związku z ogłoszoną przez Papieża beatyfikacją przewidzianą na maj 2020 roku.
Obu kapłanów – ks. Prymasa Wyszyńskiego i ojca Andrasza łączyła współpraca. Ojciec Andrasz od początku swego kapłaństwa, zgodnie z misją, charyzmatem swojego Zakonu szerzył kult dla Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przez wiele lat był odpowiedzialny za ten kult w Towarzystwie Jezusowym na terenie Polski. Przygotowywał wspólnoty parafialne, szkoły, fabryki i całą Polskę do Aktu Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Aktu tego w tych miejscach wielokrotnie dokonywał i przypominał aby go ponawiać , dokonywać renowacji.
W roku 1948 Episkopat Polski wystosował list pasterski wzywający do poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu przez Akt osobistego oddania oraz Intronizacji w rodzinach. W zamyśle miał być on wstępnym etapem, warunkiem do poświęcenia całego narodu polskiego Najświętszemu Sercu Bożemu.
Ojciec Andrasz bardzo żywo odpowiedział na apel Biskupów polskich pisząc książkę ,,Poświęć się Sercu Bożemu,, w której zachęcał czytelników do podjęcia Aktu poświęcenia.
Ostatni za życia ojca Andrasza Akt Intronizacji NSPJ w całej Polsce (o który zabiegał ojciec Andrasz przed wybuchem wojny u Prymasa Hlonda) Prymas Wyszyński dokonał na koniec roku kościelnego 21.X.1951 roku w uroczystość Chrystusa Króla.
Przygotowania trwały od 1948 roku.
Jest zbieżność działań, zdarzeń sł. Bożej Celakówny i ojca Andrasza w dziele Intronizacji. Chociaż w charyzmacie Celakówny słyszymy o Intronizacji Chrystusa Króla a u ojca Andrasza Najświętszego Serca Pana Jezusa, to sens jest ten sam ,, potrzeba aby On królował,, pisze w ,,Posłańcu,, ojciec Andrasz. Chodzi o Serce Chrystusa Króla, aby Ono panowało w rodzinach, firmach, społeczeństwie.
Intronizacja mogla się odbyć przed wybuchem II wojny, lecz ojciec Andrasz chciał i miał wpływ, aby Polacy porządnie się do tego przygotowali i przesunął datę na pierwszą połowę 1940 roku.
Z zapisków Celakówny z kolei wynika, że kiedy wybuchła wojna, przerażona, ubolewa przed Panem Jezusem, że wszystko stracone (nie doszło do Intronizacji o którą przed wybuchem wojny Pan Jezus prosił w rozmowach z Celkówną). Pan Jezus ją uspokoił. Wynikało z tych wydarzeń że Polska musi przejść oczyszczenie, aby dojrzeć do Intronizacji.
Ojciec Andrasz tak pisał w „Posłańcu Serca Jezusowego” z 1932 roku:
„Intronizacja – czymże ona jest? Jest uroczystym uznaniem i wyznaniem, że Zbawiciel ma prawo królować nie tylko w pojedynczem sercu ludzkiem, ale w każdej społeczności ludzkiej. Intronizacja bowiem, chociaż obejmuje przede wszystkiem rodziny w ścisłem tego słowa znaczeniu, nie ogranicza się wyłącznie do nich, ale rozciąga się również na wszystkie inne społeczności, a więc na szkoły, stowarzyszenia kościelne i świeckie, na parafie, gminy, miasta, diecezje, narody i państwa”.
